مناجات المریدین ( ارادت‏ مندان )

مناجات خمس عشره ، حضرت امام علی بن الحسین علیهما السّلام :

الثّامِنه : « مُناجات المُریدین » ؛ هشتم : مناجات ارادت‏ مندان


سُبْحانَکَ ما اَضْیَقَ الْطُّرُقَ عَلى‏ مَنْ لَمْ تَکُنْ دَلیلَهُ، وَ ما اَوْضَحَ الْحَقَ‏ عِنْدَ مَنْ هَدَیْتَهُ سَبیلَهُ، 
منزّهى تو ! چه اندازه تنگ است راه ها بر کسى ‏که توأش رهنمون نباشى و چه اندازه حقیقت روشن است براى کسی که تو راهش را نشانش داده‏ اى،‏

مناجات ارادتمندان

اِلهى‏ فَاسْلُکْ بِنا سُبُلَ الْوُصُولِ اِلَیْکَ، وَ سَیِّرْنا فى‏ اَقْرَبِ الطُّرُقِ لِلْوُفُودِ عَلَیْکَ، قَرِّبْ عَلَیْنَا الْبَعیدَ، وَ سَهِّلْ عَلَیْنَا الْعَسیرَ الشَّدیدَ،
خدایا پس ما را به راه هاى رسیدن به درگاهت بدار و از نزدیک ترین راهى که به تو رسند ما را ببَر، دور را بر ما نزدیک گردان و راه هاى سخت و دشوار را بر ما آسان و هموار ساز،

وَ اَلْحِقْنا بِعِبادِکَ الَّذینَ هُمْ بِالْبِدارِ اِلَیْکَ یُسارِعوُنَ، وَ بابَکَ عَلَى الدَّوامِ یَطْرُقُونَ، وَ اِیَّاکَ فِى اللَّیْلِ وَ النَّهارِ یَعْبُدُونَ،
و ملحق مان دار به آن بندگانت که در پیشى گرفتن به سویت شتاب کنند و یکسره به طور مداوم درِ خانه ‏ات را مى ‏کوبند و در شب و روز تو را پرستش کنند،

وَ هُمْ‏ مِنْ هَیْبَتِکَ مُشْفِقُونَ، الَّذینَ صَفَّیْتَ لَهُمُ الْمَشارِبَ، وَ بَلَّغْتَهُمُ‏ الرَّغآئِبَ، وَ اَنْجَحْتَ لَهُمُ الْمَطالِبَ،
و آن ها از هیبتت ترسانند، آنان که آبخورشان را پاک کردى و به خواسته ‏های شان رسانیدى‏ و به دادن آن چه جویایش بودند، کامرواشان ساختى،

وَ قَضَیْتَ لَهُمْ مِنْ فَضْلِکَ الْمَأرِبَ، وَ مَلَأْتَ لَهُمْ ضَمآئِرَهُمْ مِنْ حُبِّکَ، وَ رَوَّیْتَهُمْ مِنْ صافى‏ شِرْبِکَ،
و حاجت هاشان را از فضل خویش برآوردى،‏ و دل هاشان را سرشار از دوستى خویش کردى و از آب زلال معرفتت سیراب شان کردى،

فَبِکَ‏ اِلى‏ لَذیذِ مُناجاتِکَ وَصَلُوا، وَ مِنْکَ اَقْصى‏ مَقاصِدِهِمْ حَصَّلُوا، فَیا مَنْ‏ هُوَ عَلَى الْمُقْبِلینَ عَلَیْهِ مُقْبِلٌ،
پس به وسیله‏ ی تو به لذّت مناجاتت نائل گشتند و از ناحیه ی تو بالاترین مقاصدشان را به دست آوردند. پس اى‏
کسى که بر آنان که به سویش رو کنند، رو آورى،

وَ بِالْعَطْفِ عَلَیْهِمْ عآئِدٌ مُفْضِلٌ، وَ بِالْغافِلینَ عَنْ ذِکْرِهِ رَحیمٌ رَؤُفٌ، وَ بِجَذْبِهِمْ اِلى‏ بابِهِ وَدُودٌ عَطُوفٌ،
و با توجّه بدان ها مهر ورزى و نعمت بخشى و اى آن که نسبت به‏ بى‏ خبران و غافلان از ذکر خود رحیم و مهربانى و با جلب آنان به درگاهت دوست دار و مهر ورزى،

مناجات ارادتمندان

اَسْئَلُکَ اَنْ تَجْعَلَنى‏ مِنْ اَوْفَرِهِمْ مِنْکَ حَظّاً، وَ اَعْلاهُمْ عِنْدَکَ مَنْزِلاً، وَ اَجْزَلِهِمْ مِنْ وُدِّکَ قِسْماً، وَ اَفْضَلِهِمْ فى‏ مَعْرِفَتِکَ نَصیباً،
از تو خواهم از کسانى قرارم دهى که بهره بیش ترى از تو دریافت داشته و مرتبه ی والاترى را حائز گشته‏ و از دوستیت نصیب بیش ترى عایدش شده و در معرفتت سهم زیادترى بهره ‏اش داده‏ اند،

فَقَدِ انْقَطَعَتْ‏ اِلَیْکَ هِمَّتى‏، وَ انْصَرَفَتْ نَحْوَکَ رَغْبَتى‏، فَاَنْتَ لا غَیْرُکَ مُرادى‏، وَ لَکَ‏ لا لِسِواکَ سَهَرى‏ وَ سُهارى‏،
زیرا که توجّه من از همه جا به سوى تو منقطع شده و اراده و آرزویم به جانب تو گشته است. پس مراد من تنها تویى نه دیگرى‏ و شب‏ زنده‏ دارى و بى‏ خوابیم فقط به خاطر تو است نه غیر تو،

وَ لِقآؤُکَ قُرَّهُ عَیْنى‏، وَ وَصْلُکَ مُنى‏ نَفْسى‏، وَ اِلَیْکَ شَوْقى‏، وَ فى‏ مَحَبَّتِکَ وَلَهى‏، وَ اِلى‏ هَواکَ صَبابَتى‏،
و دیدارت نور چشم من است و وصل تو آرزوى جان من و به سوى تو است اشتیاقم و در وادى محبّت تو سرگشته ‏ام، و در هواى تو است دل دادگیم‏،

وَ رِضاکَ بُغْیَتى‏، وَ رُؤْیَتُکَ حاجَتى‏، وَ جِوارُکَ طَلَبى‏، وَ قُرْبُکَ غایَهُ سُؤْلى‏، و َفى‏ مُناجاتِکَ رَوْحى‏ وَ راحَتى‏،
و خوشنودى تو است مقصودم و دیدار تو است حاجت من و نعمت جوارت مطلوب من است، نزدیکى و قرب به تو منتهاى‏ خواسته من است و در مناجات با تو است خوشى و راحتیم،

وَ عِنْدَکَ دَوآءُ عِلَّتى‏، وَ شِفآءُ غُلَّتى‏، وَ بَرْدُ لَوْعَتى‏، وَ کَشْفُ کُرْبَتى‏، فَکُنْ اَنیسى‏ فى‏ وَحْشَتى‏، وَ مُقیلَ‏ عَثْرَتى‏، وَ غافِرَ زَلَّتى‏، وَ قابِلَ تَوْبَتى‏، وَ مُجیبَ دَعْوَتى‏، وَ وَلِىَ‏ عِصْمَتى‏ وَ مُغْنِىَ فاقَتى‏،
و پیش تو است داروى دردم و شفاى جگر سوخته ‏ام و تسکین حرارت دلم و برطرف شدن دشواریم. پس اى خدا؛ بوده باش، تو انیس و هم دمم در حال وحشتم و گذرنده‏ از لغزشم و آمرزنده ی گناهم و پذیرنده ی توبه‏ ام و اجابت کننده ی دعایم و سرپرست‏ نگهداریم و توانگرى ده از نداریم،

‏وَ لا تَقْطَعْنى‏ عَنْکَ، وَ لا تُبْعِدْنى‏ مِنْکَ، یا نَعیمى‏ وَ جَنَّتى‏، وَ یا دُنْیاىَ وَ آخِرَتى‏ یا اَرْحَمَ الرَّاحِمینَ .
و مرا از خویش جدایم مکن و از درگاهت دورم منما ؛ اى‏
تو نعیم و جنّت من و اى دنیا و آخرتم، اى مهربان ترین مهربانان .‏

التماس دعا – سید عارف

برگرفته از کتاب شریف (( مفاتیح الجنان  )) ؛ تألیف محدّث بزرگ حاج شیخ عبّاس قمی رحمه الله.

 تذکر: استفاده از منابع مطالب و منابع عکس در این سایت دلیل بر تایید آن سایت ها نیست.

theme