عصمت انبیا و ائمه (قسمت چهارم) : سرور و حزن امام در همه مخلوقات
چون امام حکم مغز و قلب عالم است لذا سرور و حزن او در جوارح و اعضا او که یکایک مخلوقاتست اثر مى کند.
سیوطى در خصائص الکبرى گوید: صبحگاه روزی که امیرالمؤمنین علیه السلام کشته شدند هر ریگى را که از هر نقطه زمین برمى داشتند در زیر آن خون تازه بود.
گریه تمام موجودات در سوگ شهادت سید الشهداء
شیخ صدوق رضوان الله علیه روایت مى کند در کتاب علل الشرایع و امالى («امالى» صدوق ص ۷۷ و «علل الشرایع» ص ۲۲۸ ) با سند واحد خود از جبلّه مکیّه، که او گفت: از میثم تمّار شنیدم که می گفت:
سوگند بخدا که این امّت، فرزند پیغمبر خود را در روز دهم محرّم مى کشند و دشمنان خدا آن روز را روز برکت قرار می دهند، و این امری است که از علم خدا گذشته و از قضاى حتمی بوده و بر اساس عهدی که امیرالمؤمنین علیه السلام با من نموده است، من از آن آگاهى یافتهام.
امیرالمؤمنین به من خبر داد که تمام موجودات بر فرزند پیغمبر گریه مى کنند حتى درندگان در بیابان ها و ماهیان دریاها و مرغان بر فراز آسمان.
و خورشید، و ماه، و ستارگان، و آسمان، و زمین، و مومنان از انس و جن، و تمام فرشتگان آسمان ها، و رضوان: خازن بهشت، و مالک: پاسبان دوزخ، و فرشتگان پاسبانان، و نگاهدارندگان عرش، و آسمان بر او گریه مى کنند.
و در آن هنگام، خون و خاکستر ببارد.
سپس میثم گفت: واجب است لعنت خدا بر قاتلان حسین علیه السلام، همانطور که بر مشرکینى که با خدا خداى دیگرى را شریک قرار مى دهند. واجب شده است همانطور که بر یهود و نصارى و مجوس واجب است.
جبلّه مىگوید: گفتم: اى میثم! چگونه مردم روز قتل حسین را روز برکت قرار مى دهند؟
در آن هنگام میثم گریست و گفت: طبق حدیثى مجعول که خود آنها وضع نمودهاند،
گمان مى کنند که عاشورا روزیست که در آن خداوند توبه آدم را قبول نمود در صورتیکه خداوند توبه آدم را در ماه ذى الحجّه قبول نمود.
و گمان مى کنند که در آن خداوند توبه داود را قبول نمود، در صورتیکه توبه داود در ماه ذى‌الحجه پذیرفته شد.
و گمان مى کنند که در آن خداوند یونس را از شکم ماهى خلاصى داد، در صورتیکه خداوند او را در ذى القعده از شکم ماهى بیرون آورد.
و گمان مى کنند که در آن روز کشتى نوح به ساحل نجات نشست، در حالیکه آن کشتى در روز هجدهم از ذى الحجّه به ساحل نشست.
و گمان مى کنند که در آن روز خداوند آب دریا را براى نجات بنى اسرائیل شکافت، در صورتیکه این واقعه در ماه ربیع الاول بوقوع پیوست.
سپس میثم گفت: اى جبلّه! بدان که براى حسین بن على، سید الشهدا، و اصحابش در روز قیامت بر سایر شهدا فضیلتى است.
اى جبله! زمانی که دیدى خورشید مانند خون تازه سرخ شد، بدانکه آقاى تو و مولاى تو حسین را کشتند.
جبله مى گوید: روزى از منزل خارج شدم، چون نظر بر دیوارها افکندم، دیدم مانند ملحفههاى رنگین شده به عُصفُر (گیاهى است سرخ رنگ) به رنگ خون درآمده است.
پس ناگهان صیحه زدم و گریستم و گفتم: بخدا سوگند که آقاى ما حسین بن على را کشتند.
(کتاب امام شناسی / جلد اول / تالیف حضرت علامه آیه الله حاج سید محمد حسین حسینی طهرانی قدس‌سره با تلخیص)
عصمت انبیا و ائمه (قسمت اول) : امام به منزله قلب در پیکر انسان
عصمت انبیا و ائمه (قسمت دوم) : عصمت در سه مرحله
عصمت انبیا و امام (قسمت سوم) : مناظره هشام بن حکم با عمرو بن عبید