دومین منزل در عرفان اسلامی ( توبه )

سلام و درود خدا و فرشتگان خدا بر شما عارفان

خداوند بزرگ می فرماید: (و آنان که توبه نکردند، ستمکارند. “آیه ۱۱ سوره حجرات : و من لم یتب فاولئک هم الظالمون “)

پس از شناخت گناه است که ” توبه ” امکان پذیر می شود ،

هنگام گناه کردن از عصمت برکنار مانده ای.
هنگام گناه کردن، شادمان شده ای.
بر جبران گناه پافشاری نکرده ای، در حالی که یقین داری خدای تعالی به تو می نگرد.

توبه به انگیزه تقوا ، نه برای عزیز شدن نزد دیگران
به فراموشی سپردن گناه
همواره از توبه خود توبه نمودن، زیرا در قرآن کریم همه به توبه فراخوانده شده اند.

– پرده پوشی و مهلت دهی خدای را منکرند

– خود را صاحب حق بر خدا می دانند، چه گمان می کنند با توبه گناهان شان بخشیده شده و به دلیل حسنات شان باید حق تعالی ثواب شان دهد.

– خود را بی نیاز می انگارند

بنابر این، عوام، باید از گمان فزونی طاعات توبه کنند.

مردمی که متوسط اند ، گناه را کوچک می انگارند، و این عین گستاخی و سرکشی و بریدن از خداست، پس ایشان باید از اندک شمردن گناه توبه کنند.
و خواص باید از به هدر رفتن وقت توبه کنند، زیرا به هدر رفتن وقت آنها را به وادی نقصان می اندازد و نور مراقبت را خاموش می کند و چشم دل آنها را از مشاهده حق تیره و تار می سازد.

صد بار اگر توبه شکستی باز آی

اولین منزل در عرفان اسلامی ( بیداری )

التماس دعا-سیدعارف

منبع : تا ملکوت (شرح منازل السائرین )