یکی از مناجات های لطیف درباره ی این لحظات ملکوتی ورود به ماه رحمت و مغفرت، ماه رمضان، تعبیر امام زین العابدین(ع) می باشد که می توان آن را در دعای۴۴ صحیفه سجادیه یافت.
یکی از تعابیر لطیف امام زین سجاد(ع) در مورد ماه مبارک این است که فضایل و برتری های این ماه مشهور است: «فابان فضیلته علی سائر الشهور بما جعل له من الحرمات الموفوره و الفضائل المشهوره» (بند۴) (پس برتری این ماه را بر ماه های دیگر به سبب حرمت های فراوان و برتری های آشکار که برای آن قرارداد هویدا گردانید)؛ یعنی چه در بیان قرآن، چه در گفتمان پیغمبر عظیم الشأن اسلام و چه در سیره اهل بیت آن حضرت(ع)، پیرامون این ماه، کرامت ها و شرافت های آن، آنقدر سخن رفته است و تأکید گشته است که این فضایل و حسن ها به امری بدیهی تبدیل گشته است.
در ارزش بهره برداری از فضایل و عظمت های این ماه همین بس که امام راحل که از مردان مبادی آداب و متخلق به اخلاق الهی بود؛ در این ماه تقریبا دیدارهای رسمی خود را لغو می کرد. به طوریکه در بررسی که در صحیفه امام صورت گرفت تنها پانزده سخنرانی در طول دوره پربرکت عمر ایشان از ابتدای پیروزی انقلاب تا وفات ایشان در ماه مبارک رمضان صورت گرفت. و این نشان از اهمیت این ماه برای خودسازی و بهره برداری عرفانی و معنوی از این ضیافت الهی در نزد امام خمینی(س) داشت.
یکی دیگر از خصوصیات زمانی این ماه، ظرف زمانی نزول فیض خدا در شب های ماه مبارک رمضان است. به عنوان مثال شب را هم ظرف نزول قرآن کریم می شمارد و هم ظرف نزول صفح و بخشش الهی بر انسان گنه کاری که گردن او در رهن گناه، مستاجر و در دین است.
یکی از فیض های خاص الهی که کرم و بخشش وی است طبق بیان امام سجاد(ع) در هر شبی از شب های این ماه مبارک فرو فرستاده می شود: «و اذا کان لک فی کل لیله من لیالی شهرنا هذا رقاب یعتقها عفوک، أو یهبها صفحک فاجعل رقابنا من تلک الرقاب» (دعای ۴۴ بند۱۴) (آن سان که در هر شب از شب های ماه مبارک رمضان، برای تو بندگانی باشد که عفوت آنها را آزاد می نماید، یا گذشتت ایشان را می بخشد؛ ما بندگان را از آنان گردان)؛ امام(ع) خصوصیت این شب ها را آزادسازی گردن های در رهن و جان های گروگان در بند انواع عصیان و طغیان می داند. ناسپاسی ها و طوفان های خانه براندازی که می توان ریشه آنها را در جهل به مقام عبادت و طاعت و سرسپردن در درگاه الهی دانست و از طرفی عدم درک مقام این ماه نیز فرض نمود که نتیجه آن دریدن پرده های عفت، عصمت و طهارت است.
از داستان های عجیب درباره ی این دعا آن است که یک راهبه مسیحی با خواندن این دعا چنان مدهوش و مست حضرت حق جل جلاله شده بود که تا یک سال به سمت هیچ دعایی نرفته و فقط همین دعا را می خوانده. این داستان جای تفکر دارد تا بنگرم که این ادعیه چه گنج های عظیمی هستند و ما از آن ها غافل هستیم.
و متن دعای امام سجاد(ع) این چنین است: (حجم دعا کم است لکن برای راحتی قرائت و تدبر و انس بیشتر، فرازهای آن را از هم جدا کردیم)
الْحَمْدُ لِلّهِ الّذِی هَدَانَا لِحَمْدِهِ
به نام خداوند بخشنده مهربان.
سپاس خدایی را سزاست که ما را برای سپاسگزاری خود راهنمایی نمود
وَ جَعَلَنَا مِنْ أَهْلِهِ لِنَکُونَ لِإِحْسَانِهِ مِنَ الشّاکِرِینَ
و از اهل سپاس قرار داد، تا در برابر احسانش از شاکران باشیم
وَ لِیَجْزِیَنَا عَلَى ذَلِکَ جَزَاءَ الْمُحْسِنِینَ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ الّذِی حَبَانَا بِدِینِهِ
و ما را بر آن سپاسگزاری پاداش نیکوکاران می دهد
وَ الْحَمْدُ لِلّهِ الّذِی حَبَانَا بِدِینِهِ، وَ اخْتَصّنَا بِمِلّتِهِ
و سپاس خدایی را سزاست که دین خود را به ما عطا نمود و ما را جزو ملت خویش (اسلام) اختصاص داد
وَ سَبّلَنَا فِی سُبُلِ إِحْسَانِهِ لِنَسْلُکَهَا بِمَنّهِ إِلَى رِضْوَانِهِ
و در راههای احسان و نیکیاش رهنمون کرد تا به وسیله نعمتش در آن راهها رفته و به رضا و خوشنودیاش دستیابیم
حَمْداً یَتَقَبّلُهُ مِنّا، وَ یَرْضَى بِهِ عَنّا
سپاسی که آن را از ما بپذیرد و به وسیله آن از ما خشنود گردد.
وَ الْحَمْدُ لِلّهِ الّذِی جَعَلَ مِنْ تِلْکَ السّبُلِ شَهْرَهُ شَهْرَ رَمَضَانَ، شَهْرَ الصّیَامِ، وَ شَهْرَ الْإِسْلَامِ، وَ شَهْرَ الطّهُورِ، وَ شَهْرَ التّمْحِیصِ، وَ شَهْرَ الْقِیَامِ الّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ، هُدًى لِلنّاسِ، وَ بَیّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَ الْفُرْقَانِ
و سپاس خدایی را سزاست که ماه خود، رمضان را، ماه صیام و روزه، و ماه اسلام، و ماه تزکیه، و ماه تصفیه و پاک کردن (از گناهان)، و ماه قیام و ایستادن (برای نماز در شبها یا به پا خاستن در احیای اسلام و جهاد در راه خدا) را یکی از آن راههای احسان قرار داد، آنچنان ماهی که قرآن در آن فرو فرستاده شد، در حالی که برای مردم راهنما (ی از گمراهی) و نشانههای آشکار رهبری، و جدا کننده میان حق و باطل است.
فَأَبَانَ فَضِیلَتَهُ عَلَى سَائِرِ الشّهُورِ بِمَا جَعَلَ لَهُ مِنَ الْحُرُمَاتِ الْمَوْفُورَهِ، وَ الْفَضَائِلِ الْمَشْهُورَهِ
پس برتری آن را بر ماههای دیگر به سبب حرمتها و گرامیداشتنهای بسیار و فضائل و برتریهای آشکار که برای آن قرار داد، هویدا گردانید
فَحَرّمَ فِیهِ مَا أَحَلّ فِی غَیْرِهِ إِعْظَاماً، وَ حَجَرَ فِیهِ الْمَطَاعِمَ وَ الْمَشَارِبَ إِکْرَاماً، وَ جَعَلَ لَهُ وَقْتاً بَیّناً لَا یُجِیزُ جَلّ وَ عَزّ أَنْ یُقَدّمَ قَبْلَهُ، وَ لَا یَقْبَلُ أَنْ یُؤَخّرَ عَنْهُ.
و در آن ماه از جهت بزرگداشت، آنچه را که در ماههای دیگر حلال کرده حرام نمود، و خوردنیها و آشامیدنیها را در (روزهای) آن منع کرد، و برای آن وقت آشکاری (معینی) قرار داد، که خدای بزرگ و توانا جائز و روا نمیداند که پیش انداخته شود و نمیپذیرد که از آن وقت به تأخیر افتد
ثُمّ فَضّلَ لَیْلَهً وَاحِدَهً مِنْ لَیَالِیهِ عَلَى لَیَالِی أَلْفِ شَهْرٍ، وَ سَمّاهَا لَیْلَهَ الْقَدْرِ، تَنَزّلُ الْمَلَائِکَهُ وَ الرّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبّهِمْ مِنْ کُلّ أَمْرٍ سَلَامٌ، دَائِمُ الْبَرَکَهِ إِلَى طُلُوعِ الْفَجْرِ عَلَى مَنْ یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ بِمَا أَحْکَمَ مِنْ قَضَائِهِ.
سپس یکی از شبهایش را بر شبهای هزار ماه برتری داد، و آن را شب قدر نامید. در آن شب فرشتگان و روح، به فرمان پروردگارشان با قضای تغییر ناپذیر بر آن کس از بندگان که خدا بخواهد، برای هر امری از رزق و اجل و امور دیگر فرود میآیند، و آن شب سلامتی است که برکتش تا سپیده دم دائم است.
اللّهُمّ صَلّ عَلَى مُحَمّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَلْهِمْنَا مَعْرِفَهَ فَضْلِهِ وَ إِجْلَالَ حُرْمَتِهِ، وَ التّحَفّظَ مِمّا حَظَرْتَ فِیهِ
خدایا بر محمد و آلش رحمت فرست. و ما را به شناسائی فضل این ماه، و بزرگ داشتن حرمت آن، و خودداری از آنچه در آن منع کردهای ملهم ساز
وَأَعِنَّـا عَلَى صِیَامِـهِ بِکَفِّ الْجَـوَارِحِ عَنْ مَعَاصِیْکَ، وَاسْتِعْمَالِهَا فِیهِ بِمَا یُرْضِیْکَ
و به روزه داشتن آن بوسیله نگه داشتن اعضاء از گناهانت، و بکار بردن آنها – در آن ماه – به آنچه ترا خشنود سازد، یاری ده
حَتَّى لاَ نُصْغِىَ بِأَسْمَاعِنَا إلَى لَغْو،
تا با گوشهای خود سخن لغوی ننیوشیم
وَلا نُسْرِعَ بِأَبْصَارِنَا إلَى لَهْو،
و با چشمهامان به طرف لهوی نشتابیم
وَحَتَّى لاَ نَبْسُطَ أَیْدِیَنَا إلَى مَحْظُور،
و دستهامان را به حرامی نگشائیم
وَلاَ نَخْطُوَ بِأَقْدَامِنَا إلَى مَحْجُور،
و گامهامان را در امر ممنوعی پیش نگذاریم
وَحَتَّى لاَ تَعِیَ بُطُونُنَا إلاَّ مَا أَحْلَلْتَ،
و تا شکمهامان غیر آنچه حلال ساختهای در خود جای ندهد
وَلا تَنْطِقَ أَلْسِنَتُنَا إلاَّ بِمَا مَثَّلْتَ
و زبانهامان جز به آنچه تو حدیث کردهای گویا نشود
وَلا نَتَکَلَّفَ إلاَّ ما یُدْنِی مِنْ ثَوَابِکَ،
و جز در کاری که به ثواب تو نزدیک سازد زحمت نکشیم
وَلاَ نَتَعَاطَى إلاّ الَّذِی یَقِیْ مِنْ عِقَابِکَ،
و جز آنچه از عقاب تو نگاه می دارد را فرا نگیریم
ثُمَّ خَلِّصْ ذَلِکَ کُلَّهُ مِنْ رِئآءِ الْمُرَائِینَ وَسُمْعَهِ الْمُسْمِعِینَ، لاَ نَشْرَکُ فِیهِ أَحَداً دُونَکَ، وَلا نَبْتَغِیْ فِیهِ مُرَاداً سِوَاکَ.
سپس همه آن کردارها را از ریا، و خودنمایی خود نمایان و از سمعه و شنیدن شنوندگان خالص و پاکیزه گردان که از آن کسی را با تو شریک نگردانیم، و جز تو در آن مقصود و خواستهای نطلبیم.
أللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وَآلِهِ، وَقِفْنَـا فِیْـهِ عَلَى مَـوَاقِیْتِ، الصَّلَوَاتِ الْخَمْس بِحُدُودِهَا الَّتِی حَدَّدْتَ، وَفُرُوضِهَا الَّتِی فَرَضْتَ وَوَظَائِفِهَا الَّتِی وَظَّفْتَ، وَأَوْقَاتِهَا الَّتِی وَقَّتَّ،
بار خدایا بر محمد و آل او درود فرست، و ما را در آن بر اوقات نمازهای پنجگانه با حدود و احکامش، که مقرر نمودهای و واجباتش که واجب کرده ای و شروط و اوقاتش که شرط و تعیین گردانیدهای آگاه فرما
وَأَنْزِلْنَا فِیهَا مَنْزِلَهَ الْمُصِیْبینَ لِمَنَازِلِهَا، الْحَافِظِینَ لاِرْکَانِهَا الْمُؤَدِّینَ لَهَـا،
و ما را در نماز همچون کسانی قرار ده که مراتب شایسته آن را دریافته و ارکان و جوانب آن را نگهدارندگانند
فِی أَوْقَاتِهَـا عَلَى مَا سَنَّـهُ عَبْدُکَ وَرَسُـولُکَ صَلَوَاتُـکَ عَلَیْهِ وَآلِـهِ،فِی رُکُوعِهَا وَسُجُودِهَا وَجَمِیْعِ فَوَاضِلِهَا، عَلى أَتَمِّ الطَّهُورِ، وَأَسْبَغِهِ وَأَبْیَنِ الْخُشُوعِ وَأَبْلَغِهِ،
و آن را در اوقات خود همانطور که پیغمبرت (صلواتک علیه و اله) در رکوع و سجود و همه فضیلتهایش تشریع فرموده، با کاملترین طهارت و بلیغترین خشوعی بجا آورندهاند
وَوَفِّقْنَا فِیهِ لاِنْ نَصِلَ أَرْحَامَنَا بِالبِرِّ وَالصِّلَهِ
و ما را در این ماه موفقدار که بوسیله بر و احسان، به خویشان خود بپیوندیم
وَأَنْ نَتَعَاهَدَ جِیرَانَنَابِالاِفْضَالِ وَالْعَطِیَّهِ
و با انعام و بخشش به همسایگان خود رسیدگی نمائیم
وَأَنْ نُخَلِّصَ أَمْوَالَنَا مِنَ التَّبِعَاتِ،
و اموالمان را از مظالم و حقوق بپیرائیم
وَأَنْ نُطَهِّرَهَا بِإخْرَاجِ الزَّکَوَاتِ،
و با بیرون کردن زکات، آن را پاک گردانیم
وَأَنْ نُرَاجِعَ مَنْ هَاجَرَنَـا
و با آنکه از ما دوری کرده باز گردیم
وَأَنْ نُنْصِفَ مَنْ ظَلَمَنَا
و در باره آنکه بر ما ستم کرده انصاف دهیم
وَأَنْ نُسَـالِمَ مَنْ عَادَانَا
و با آنکه بما دشمنی کرده آشتی کنیم
حَاشَا مَنْ عُودِیَ فِیْکَ وَلَکَ، فَإنَّهُ الْعَدُوُّ الَّذِی لاَ نُوالِیهِ، وَالحِزْبُ الَّذِی لاَ نُصَافِیهِ.
مگر آن کس که برای تو با او دشمنی شده باشد، زیرا که او دشمنی است که ما با او دوستی نمیکنیم، و حزبی است که با او صاف نمیشویم
وَأَنْ نَتَقَرَّبَ إلَیْکَ فِیْهِ مِنَ الأَعْمَالِ الزَّاکِیَهِ بِمَا تُطَهِّرُنا بِهِ مِنَ الذُّنُوبِ، وَتَعْصِمُنَا فِیهِ مِمَّا نَسْتَأنِفُ مِنَ الْعُیُوبِ،
و ما را توفیق ده که در آن به سوی تو تقرب جسته نزدیک شویم، به وسیله کردارهای پاکیزه و آراسته که ما را به آن از گناهان پاک کنی (بیامرزی) و در آن ما را حفظ کرده و نگاهداری از اینکه بخواهیم عیوب و زشتیها (کردارهای ناشایسته) را از سر گیریم
حَتَّى لا یُورِدَ عَلَیْکَ أَحَدٌ مِنْ مَلاَئِکَتِکَ إلاّ دُونَ مَا نُورِدُ مِنْ أَبْوابِ الطَّاعَهِ لَکَ، وَأَنْوَاعِ القُرْبَهِ إلَیْکَ.
تا هیچیک از فرشتگانت جز مرتبهای نازلتر از ابواب طاعت و انواع تقربی که ما بجا آوردهایم به پیشگاهت تقدیم نکند.
أللَّهُمَّ إنِّی أَسْأَلُکَ بِحَقِّ هَذَا الشَّهْرِ، وَبِحَقِّ مَنْ تَعَبَّدَ لَکَ فِیهِ مِنِ ابْتِدَائِهِ إلَى وَقْتِ فَنَائِهِ
بارخدایا از تو درخواست مینمایم به حق این ماه و به حق کسی که در آن از آغاز تا انجامش در عبادت و بندگی برای تو کوشیده
مِنْ مَلَک قَرَّبْتَهُ أَوْ نَبِیٍّ أَرْسَلْتَهُ أَوْ عَبْد صَالِح اخْتَصَصْتَهُ
از فرشتهای که او را مقرب ساختهای، یا پیغمبری که فرستادهای، یا بنده شایستهای که برگزیده ای
أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّد وَآلِهِ، وَأَهِّلْنَا فِیهِ لِمَا وَعَدْتَ أَوْلِیاءَکَ مِنْ کَرَامَتِکَ،
که بر محمد و آل او رحمت فرستی، و ما را در این ماه به کرامتی که به دوستانت وعده دادهای سزاوار ساز
وَأَوْجِبْ لَنَا فِیهِ مَا أَوْجَبْتَ لأِهْلِ الْمُبَالَغَهِ فِی طَاعَتِکَ،
و آنچه را که برای اهل کوشش در طاعتت قرار دادهای برای ما مقرر فرمای
وَاجْعَلْنَا فِی نَظْمِ مَنِ اسْتَحَقَّ الرَّفِیْعَ الأعْلَى بِرَحْمَتِکَ.
و ما را به رحمت خود، در سلک کسانی در آور که استحقاق بلندترین پایه رفیع دارند.
أللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وَآلِهِ، وَجَنِّبْنَا الإلْحَادَ فِی تَوْحِیدِکَ وَالتَّقْصِیرَ فِی تَمْجِیدِکَ، وَالشَّکَّ فِی دِینِـکَ وَالْعَمَى عَنْ سَبِیْلِکَ وَالاغْفَالَ لِحُرْمَتِکَ، وَالانْخِدَاعَ لِعَدُوِّکَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ.
خدایا بر محمد و آل او رحمت فرست و ما را از انحراف در توحید و کوتاهی در تمجیدت، و شک در دینت، و کوری از راهت، و سرسری شمردن حرمتت، و فریب خوردن از دشمنت: شیطان رجیم، دور ساز.
أللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وَآلِهِ وَإذَا کَانَ لَکَ فِیْ کُلِّ لَیْلَه مِنْ لَیَالِیْ شَهْرِنَا هَذَا، رِقَابٌ یُعْتِقُهَا عَفْوُکَ أَوْ یَهَبُهَا صَفْحُکَ
خدایا بر محمد و آل او رحمت فرست، و چون در هر شب از شبهای این ماهمان ترا بندگانی هستند که عفو تو ایشان را آزاد میسازد یا گذشت تو ایشان را میبخشد
فَاجْعَلْ رِقَابَنَا مِنْ تِلْکَ الرِّقَابِ، وَاجْعَلْنَا لِشَهْرِنَا مِنْ خَیْرِ أَهْل وَأَصْحَاب.
پس ما را از آن بندگان قرار ده، و ما را از بهترین اهل و یاران این ماه بگردان.
أللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وَآلِهِ، وَامْحَقْ ذُنُوبَنَا مَعَ امِّحاقِ هِلاَلِهِ
بار خدایا بر محمد و آل او درود فرست، و با کاسته شدن ماه آن گناهان ما را بکاه
وَاسْلَخْ عَنَّا تَبِعَاتِنَا مَعَ انْسِلاَخِ أَیَّامِهِ
و با بپایان رسیدن روزهایش بدیها و گرفتاریهای ما را از ما بکن
حَتَّى یَنْقَضِی عَنَّا وَقَدْ صَفَّیْتَنَا فِیهِ مِنَ الْخَطِیئاتِ، وَأَخْلَصْتَنَا فِیهِ مِنَ السَّیِّئاتِ.
تا اینکه این ماه از ما بگذرد در حالی که ما را از خطاها پاکیزه گردانیده و از بدیها خالص و آراسته ساخته باشی.
أللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وَآلِهِ، وَإنْ مِلْنَا فِیهِ فَعَدِّلْنا، وَإنْ زِغْنَا فِیهِ فَقَوِّمْنَا،
بار خدایا بر محمد و آل او درود فرست و اگر در آن از حق برگردیم ما را (بر آن) بازگردان و اگر در آن عدول نموده به راه کج رفتیم ما را به راه راست آور
وَإنِ اشْتَمَلَ عَلَیْنَا عَدُوُّکَ الشَّیْطَانُ فَاسْتَنْقِذْنَا مِنْهُ.
و اگر دشمن تو شیطان ما را احاطه کرده فرا گیرد از او رهاییمان ده
أللَهُمَّ اشْحَنْهُ بِعِبَادَتِنَا إیَّاکَ،
بار خدایا ماه رمضان را از عبادت، و پرستش ما مملو و پر گردان
وَزَیِّنْ أَوْقَاتَهُ بِطَاعَتِنَا لَکَ،
و اوقات آن را به طاعت و فرمانبری ما برای تو آراسته نما
وَأَعِنَّا فِی نَهَـارِهِ عَلَى صِیَـامِـهِ، وَفِی لَیْلِهِ عَلَى الصَّـلاَهِ وَالتَّضَرُّعِ إلَیْکَ وَالخُشُوعِ لَکَ، وَالذِّلَّهِ بَیْنَ یَدَیْکَ
و ما را در روزش بهروزه داشتن و در شبش به نماز و زاری بهسوی (درگاه) تو و فروتنی و خواری در برابر تو، یاری فرما
حَتَّى لا یَشْهَدَ نَهَارُهُ عَلَیْنَا بِغَفْلَه، وَلا لَیْلُهُ بِتَفْرِیط.
تا روزش بر ما به غفلت و بیخبری و شبش به تقصیر و کوتاهی (در عمل) گواهی ندهد
أللَّهُمَّ وَاجْعَلْنَا فِی سَائِرِ الشُّهُورِ وَالأَیَّامِ کَذَلِکَ مَا عَمَّرْتَنَا،
خدایا ما را در همه ماه ها و روزها، تا زمانی که زنده بداری، این چنین قرار ده
وَاجْعَلْنَا مِنْ عِبَادِکَ الصَّالِحِینَ
و از آن بندگان صالح خود گردان
الَّذِینَ یَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ، هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ،
که بهشت را به میراث میبرند در حالی که در آن جاوید هستند
وَالَّذِینَ یُؤْتُونَ مَا آتَوْا وَقُلُوبُهُمْ، وَجِلَهٌ أَنَّهُمْ إلَى رَبِّهِمْ رَاجِعُـونَ،
و از آنانی قرار بده که آنچه (صدقات) را میدهند در حالی که دلهاشان از (اندیشه) بازگشت به سوی پروردگارشان ترسان است
وَمِنَ الَّذِینَ یُسَارِعُونَ فِی الْخَیْرَاتِ وَهُمْ لَهَا سَابِقُونَ.
و از آنان که در نیکیها می شتابند، و ایشان برای آن نیکیها بر دیگران پیشی گیرنده اند
أللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وَآلِهِ،فِی کُلِّ وَقْت وَکُلِّ أَوَان وَعَلَى کُـلِّ حَال
بار خدایا درود فرست بر محمد و آل او، در هر هنگام و هر زمان و بر هر حال
عَـدَدَ مَا صَلَّیْتَ عَلَى مَنْ صَلَّیْتَ عَلَیْهِ،
به شماره درودی که فرستادهای بر هر که درود فرستاده ای
وَأَضْعَافَ ذَلِکَ کُلِّهِ بِالاضْعافِ الَّتِی لا یُحْصِیهَا غَیْرُکَ،
و چندان برابر همه آنها به چندان برابری که جز تو آنها را نتواند شمرد
إنَّکَ فَعَّالٌ لِمَا تُرِیدُ.
زیرا تو هر چه را بخواهی بجا آورندهای انجام کار، تو را ناتوان نمیگرداند و مانعی آن را باز نمیدارد.
لطفا صلواتی بفرستید و ثواب آن را هدیه کنید به بنیانگذاران و بانیان عارفی که هزینه های راه اندازی و نگهداری این سایت را برعهده گرفتند
التماس دعا
با تشکر از
سلام ممنونم از زحمات شما اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم